Gaano Kakapal ang Mukha Mo

Sa ibang tao, me sagot na kaagad yan - Imeldific. Sa palagay ko ay wala nang tatalo dyan. Kahit Guinness, hindi kinaya.

Wala na talaga.

Nagkaroon ng bonggang selebrasyon ng kanyang kaarawan si Imelda Marcos sa kabila ng "pagdarahop" noong nakaraang July 2. Masaya ako para sa kanya dahil mayroon siyang mga mayayamang amigo at amiga na handang gumastos ng milyones upang mapasaya siya sa araw ng kanyang kaarawan.

Gusto ko nung friends nya...

Sana yung mga amigo at amiga niya ay handa ring gumastos ng ganoong kalaki upang mapasaya ang taong-bayan. Isang paraan ay ang pagbibili ng one-way airplane ticket upang ilipad si Imelda sa Guantanamo Bay Prison ng Cuba. Maangas ang facilities dito - sagot pa ng gobyerno ang lahat ng problemang medikal ng mga residente nito (nakakalungkot lang isipin na saksakan ng walang kwenta ang health care ng Amerika samantalang ang mga preso nila ay winners for life - sarap maging terorista!) . O sa Alcatraz. O para me kurot sa puso, sa Hawaii! Nakikini-kinita ko na - ang sayang pamasko nun.

Tara na, biyahe tayo!

Sa piging na ito ay nagkaroon ng sharing at testifying na animo'y prayer meeting ang dinaluhan ng mga miyembro ng Beautiful Church of Imelda. Palaparan ng papel at pabonggahan ng costume ang drama ng mga guests - at paramihan ng mga papuring maibibigkas ukol sa birthday girl nang hindi umaabot sa pisikal na katawan ang pagsunog ng kanilang mga kaluluwa.

Maaamoy sa ilalim ng mga mamahaling pabango ang amoy ng usok. Hindi ito dahil sa pagluluto.

Nakakabastos ang pangyayaring ito. Pano't nagagawa nila magpakasasa sa ganyang kayamanan at kagarbuhan sa pagitan ng mga naghihirap at nagugutom nating mga kababayan? Ganyan ba ang may simpatiya sa mga mahihirap? Ganyan ba ang nakakaunawa? Sa bawat pagkita ko sa interior ng Sofitel Hotel, tila isa akong pilay na nilapitan ng isang sikat na mananayaw at pinamukhaan ng mga bagay na di ko kayang tamasain.

"Ay, pilay ka? Wawa ka naman. Eto o, ang galing kong sumayaw! Do you know I can do jazz and fandango at the same time? Nakakainggit no?"

Napakadali talagang sabihin na nasa puso mo ang mahihirap. Napakadali ring kumain ng caviar at uminom ng Dom Perignon habang sinasabi ang makapagbagbag-damdamin at makatulo-uhog na mga katagang ito. Napakatamis, pinapapak na ko ng mga langgam sa gigil.

Lapain nawa ng mga langgam ang matatamis nilang mga dila.

Imeldific. Ibang level na talaga si Imelda - isa na siyang adjective. Ibang-iba talaga ang tigas ng mukha niya.

Kahit konkreto, hindi makapalag.

Ikaw, gaano kakapal mukha mo?